Yunanistan, AB Emperyalizminin en zayıf halkası olarak, emperyalist ekonomi politiğin doğasıyla karşı karşıya. Sömürünün coğrafi denklemi batıdan doğuya doğru aktıkça, bu akışın bedelini AB içinde en zayıf halka olan Yunanistan ödüyor.
Dış borçlanma Euro ile, ticaret Euro ile, günlük hayat Euro ile ve Euro’nun reel/nominal değeri üzerine hiçbir etkisi yok Yunanistan’ın. Dünya krizini zayıf halklara ihraç eden emperyalistler, AB içindeki krizlerini de daha zayıf halklara tahvil ederek atlatmışlardı Euro paritesini. ABD dolarını her yerden çekebilir ancak bir dünya ticareti parası olmayan Euro, yine kendi içinden çekecekti kendisini. Emperyalizmin spekülasyon ekonomisine teslim olunca da, bizzat onun parasıyla sömürülürsünüz.
Diğer yandan Troyka (IMF, AB ve AB merkez bankası) yeni dış borçlanma ve eski dış borçlanmaları ödeme planlarıyla Yunanistan’ı sürekli darlamakta. Eski ekonomik tetikçi John Perkins’in ikrar ettiği gibi, geri ülkeler borçlandırma yoluyla ekonomik ve siyasal olarak bağımlı hale getirilir. Dolayısıyıyla Yunanistan, bizathi Euro hançeri ile sömürülmekte, borçlanmakta, bağımlanmaktadır. SYRIZA-ANEL aslında bir ölçüde buna tepki koalisyonudur. Ancak bugüne kadar uyguladığı reel politikayı, bu emperyalist çarkı kıran değil, öteleyen/ılımlandıran yerden inşa etmişti, borçları yeniden yapılandırmak, vadesini uzatmak gibi… Asıl borç hesabını ise Fidel çok önce yapmıştı “emperyalistlere borçlarınızı ödemeyin, gerçekte onlar sizden çaldıklarıyla size borçlular” diyerek.
HASILI, Yunanistan EUROZONE’dan çıkmalıdır, evet. Lakin boyle bir devrimci karar referanduma bırakılamaz. Emperyalist çarkın ya içindesindir, ya dışında”. “Emperyalizm güzel birşey mi bir oylayalım görelim” dersen yerler senin seçim düzenini. Ekonomi-politiğin doğası böyle.
Ankara Direniyor’dan bir eylemci