1945’te kurulan Dünya Sendikalar Federasyonu (DSF), 74 yıldan bu yana kızıl bayrağını dalgalandırmaya devam ediyor. DSF; antiemperyalist, antifeodal, antişovenist çizgide militan sınıf sendikacılığı yapmaktadır. 126 ülkeden 95 milyon üyesi bulunmakta ve her iş kolunda örgütlü bulunmaktadır. Dünya İşçi Sınıfı’nın DSF çatısı altındaki bu Enternasyonal Dayanışması takdir edilesidir. DSF, Sosyalist Kamp ve Sovyetler Birliği’nin biz devrimcilere bir yadigârıdır. 1991’de Sovyetler’in dağılmasıyla dünyayı saran ”sivil örümcekçilik” virüsüne ve kendisine kocaman harflerle ”komünist”, ”solcu” diyen ancak dümeni AB-D’ye kıran, emperyalistlerin”Umut Kaynağı” haline gelen Sahte Sol’a rağmen oportünizm-revizyonizm batağına savrulmamış ve çizgisinden sapmamıştır. Tabiî 1991’den sonra kendisine daha sonra Hür Sendikalar Federasyonu diyecek bir grup revizyonist, “komünizm kaygısıyla” bölmeye kalkışacaktır DSF’yi. Ancak İşçi Sınıfı’nı demir gibi bir disiplinle örgütlemiş, sınıf bilinciyle doldurup taşırmış DSF, 1990’larda bir zayıflamayla karşılaşmasına karşın 2000’lerde toparlanmayı başarmış, Sosyalist Kamp’ın dağılışıyla eski gücünü, doğal olarak, tam yakalayamamasına rağmen önemli bir örgütlü İşçi Sınıfı Hareketi olarak varlığını devam ettirmiştir. 1-2 Mart 2019 tarihlerinde DSF Taşımacılık Enternasyonali, Türkiye’de bir araya geldi. Toplantıda 5 farklı kıtadan İşçi Sendikaları temsilcileri, delegeleri de bulunmaktaydı. Söz alıp konuşmalarını yaptılar. Toplantı sonucunda DİSK Nakliyat-İş Genel Başkanı Ali Rıza Küçükosmanoğlu Yoldaş, DSF’nin Uluslararası Taşımacılık Enternasyonali Başkanlığı’na seçildi. Bu, halkımız ve ülkemiz için büyük bir gururdur.
DSF’nin genel yapısının da üzerinde durmadan geçmeyelim. DSF, Marksist-Leninist dünya görüşüyle örgütlenmesini sürdürmektedir.
DSF Genel Sekreteri, Yunanistan’da devrimci sınıf sendikacılığı yapan ve Çipras Hükümeti’ne deyim yerindeyse “üç buçuk attıran” PAME’de (Tüm İşçilerin Militan Cephesi) ve YKP’de (Yunanistan Komünist Partisi) görev alan George Mavrikos’tur.
Federasyonun Başkanı Güney Afrika Cumhuriyeti’ndeki Ulusal Eğitim Sağlık ve İşçi Sendikası’ndan (NEHAWU) Yoldaş Mzwandile Michael Makwayiba’dır.
Bugün dünya üzerinde capcanlı hayatta kalan iki sosyalist ülke olan Küba ve Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti’nin temsilcileri de DSF’nin içinde yer almaktadır.
Örneğin Küba İşçi Sınıfı’nın örgütlülüğünde ve sosyalizmin yaşatılmasındaki ekonomik örgütlülük anlamına gelen Küba Konfederasyonu’ndan (CTC) Ulises Guilarte de Nacimiento Yoldaş, DSF’nin başkan vekilidir.
Yine aynı şekilde Kuzey Kore’de sosyalizmin yaşaması için gerekli olan İşçi Sınıfı örgütlülüğünün ekonomik kanadını temsil eden Kore Sendikalar Genel Federasyonu’ndan (GFTUK) Yu Jong Gil Yoldaş, bir diğer başkan vekilidir.
Bunun yanı sıra DSF yönetiminde Güney Kıbrıs, Fransa, İran, Panama, Filistin, Peru, Sudan, Vietnam, Angola, Bahreyn, Kamerun, Şili, Kolombiya, Kongo, Kosta Rika, Bask, Bangalesh, Gabon, Guatamela, Guyana, Hindistan, Endonezya, İtalya, Nepal, Nikaragua, Nijerya, Rusya, Senegal, Sri Lanka, Uruguay’dan temsilciler bulunmaktadır.
DSF, Leninist bir devrimci anlayışa sahiptir yani İşçi Sınıfı sosyalistidir. İşçi Sınıfı’mızın maruz kaldığı her türlü maddi sömürüye karşı çıkmakta ve İşçi Sınıfı’nın tüm haklarını alması için mücadele sürdürmektedir. Tabiî Emperyalist Savaşlara karşı çıkmakta, AB-D Emperyalizmi’ne savaş açmakta ve Ulusal Kurtuluş Savaşı veren antiemperyalist liderlere ve ülkelere, halklara destek vermektedir.
Örneğin DSF, Suriye’deki emperyalist saldırganlığı her fırsatta protesto etmekte, eylemler ve mitingler düzenlemektedir. Yalnızca bununla da kalınmamıştır elbette. 2017 yılında bir DSF Kongresi, Suriye’de toplanmıştır. DSF Heyeti, kongrenin ardından Başkan Beşşar Esad ile görüşme gerçekleştirmiştir. Suriye’deki Genel Sendikalar Federasyonu’ndan (GFTU) Jamal Kadri Yoldaş, DSF Başkan Vekili’dir aynı zamanda. Başkan Esad’ın partisi olan Arap Sosyalist Baas Partisi de (Şu an Suriye Komünist Partisi’ni de içine alan 9 partilik bir koalisyonla iktidarda bulunmaktadır.) DSF’yi desteklemekte ve etkinliklerine katılım göstermektedir. Yani DSF ve Suriye Antiemperyalist Ulusal Kurtuluş Savaşı arasında, Meşru BAAS Yönetimi arasında organik bağlar oluşmuştur.
Bugün AB-D Emperyalizmi’nin durmaksızın saldırdığı bir diğer ülke Başkan Maduro’nun ülkesi Bolivarcı Venezuela’dır. AB-D Emperyalistleri, Venezuela’nın tekrar”arka bahçeleri” olmasını; Irak, Libya, Suriye, Yugoslavya, Afganistan olmasını istemektedirler. DSF, buna karşın yine Venezuela’ya destek eylemleri yapmaktadır. Venezuela İşçi Sınıfı’nın ekonomik mücadele örgütlerinden Central Bolivariana Socialista de Trabajadores del Campo y Pesca’dan Marco Tuilo Diaz Yoldaş, yine DSF yönetiminde yer alanlar arasındadır.
1-2 Mart 2019’da gerçekleşen DSF TUI Transport’un 14. Genel Kurulu’na katılan delegelerin temsil ettiği ülkeler şu listeyle verilmiş: Yunanistan, Kolombiya,Azerbaycan, Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Şili, Hindistan, Lübnan, Nepal, Nijer, Filistin, Portekiz, Demokratik Kongo, İspanya, Bahreyn, Rusya, İran, Ekvator, İngiltere, Meksika, Fransa, Brezilya, İtalya, Fas, Lugansk, Uganda, Kenya ve Kazakistan.
DSF’nin beş kıtada 126 ülkede, 95 milyonu aşkın örgütlü üyesinin olduğunu ve İşçi Sınıfı’nın Enternasyonal Dayanışması açısından hayati öneme sahip olduğunun üzerinde durmuştuk. Ancak katılan delege ülkelere baktığımızda bir ulusal-bölgesel gerçekliğimizi de göze batırmak durumundayız. Görüldüğü gibi Kazakistan ve Azerbaycan’dan bir dizi yoldaş, DSF’nin Genel Kurulu’na katılmıştır. Partimiz HKP, Kürt Sorunu’nun çözümünü Türk-Kürt Halk Cumhuriyeti şeklinde formüle etmekteydi. Daha önce anlatmış ve biricik devrimci ve gerçek çözümün bu olacağına ayrıntılarıyla yer vermiştik. Bu çözüm, parçalı Türk Ulusu’nun da birleşmesini kapsamaktadır. Bizim dışımızdaki diğer Türk Cumhuriyetleri’nde örgütlü sosyalist, devrimci bir siyasi hareket bulunmamaktadır. Ancak görüldüğü gibi ekonomik mücadele örgütleri, sınıf sendikacılığı yapan yoldaşlar bulunmaktadır. Bu oldukça önemlidir. Konunun Kürt Ulusu’nun birliği ve bu çözüme Kürt kardeşlerimizin sunacağı katkı yönünün üzerinde durmak isterdik ancak mevcut Kürt önderliğinin Amerikancı Burjuva Kürt Hareketi’nde bulunması bunu imkansız kılmaktadır, en azından şimdilik. AB-D Emperyalistleri’ne karşı İşçi Sınıfı’nın Uluslararası Dayanışma duvarını örmek isteyen DSF’de bugünkü revizyonist-oportünist, ”Project Democracy”ci Sosyalist Enternasyonal kapılarından sürünen, ABD’den tırlarca silah yardımı alan Amerikancı Burjuva Kürt Hareketi’nin barınması düşünülemez.
Görüldüğü gibi arkadaşlar İkinci Emperyalist Paylaşım Savaşı sonrası kurulan, Sovyetler Birliği ve Sosyalist Kamp ülkelerinin, günümüz Küba ve Kore DHC gibi sosyalist ülkelerinin ve dünyanın dört bir yanından işçilerin ekonomik örgütlenmesini oluşturan Dünya Sendikalar Federasyonu, burjuvazinin ”Komünizm bitti”, ”Komünizm çöktü” diyen satılık yazarçizerlerine karşı dimdik ayakta durmaktadır. Sosyalist Kamp Yadigarı DSF, dalgalandırdığı Kızıl Bayrak’la Dünya Komünizmi’nin yüz akıdır.
Yaşasın DSF!
Yaşasın Uluslararası İşçi Sınıfı’nın Dayanışması!
Yaşasın Proletarya Enternasyonalizmi!
Sermayeye Karşı Yaşasın İşçilerin Birliği!
Kahrolsun Emperyalizm!
Yaşasın Sosyalizm!
Aydın Direniyor’dan bir yoldaş