Dünya üzerindeki ilk sosyalist ülkenin, o ülkede yaşayan vatandaşlar tarafından hala arandığı, çeşitli anketler dolayısıyla bilinen bir gerçek. SSCB, çok sayıda konuda vatandaşlarına ilkleri yaşatan bir ülke. Peki bugünün “demokratik” emperyalist ülkeleri ne ile fark yaratan bu ilkler neydi?
1- 19. yüzyılda işçilerin sloganı olan “8 saatlik işgünü”, dünya üzerinde ilk defa SSCB tarafından sağlanmıştır. Bugün emperyalist ülkelerde bu yasanın uygulandığı ülkeler olmakla beraber, yasa çoğu zaman fazla mesai uygulaması ile delinmektedir.
2- Tüm çalışanların 1 ay tatil hakkı, ilk defa SSCB’de uygulanmıştır.
3- İşten işçi çıkarma az olduğu gibi, işten çıkarma gerektiren durumlarda sendikanın onayı da gerekmektedir. Bugün emperyalist ülkelerde ise işten çıkarma, işverenin kararına bağlı.
4- Üniversite öğrencilerinin tümünün diplomasını eline alması ile birlikte iş garantisi vardır. Bugün ise emperyalist ülkelerde ise üniversite mezunu işsizliği tavan yapmış durumdadır.
5- Lise noktalarının belli bir seviye üstünde olması ve üniversite giriş sınavının başarılı olması sonrasında, istenen üniversitede ücretsiz okumak, SSCB’de okuyan öğrencilerin hakkıydı.
6- Bugünün annelerinin iş yaşamından uzak kalmasına sebep olan kreş hakkı, SSCB’de kadının iş yaşamına katılmasını kolaylaştırmak için tüm iş yerlerinde ücretsiz olarak verilen bir hizmetti. Aynı zamanda okul öncesi eğitim de SSCB’de ücretsizdir. Emperyalist ülkelerde ise kreş hizmeti olsa dahi bu belli bir ücretle gerçekleşmektedir.
7- Dünya üzerinde ücretsiz sağlık hizmeti ilk defa SSCB’de gerçekleşmiştir. Bugün emperyalist ülkelerde hastaların bazıları paraları olmadığı için hastanelerden atılmakta, hatta ölüme terk edilmektedirler.
8- İş yerinden izin alınarak, SSCB dahilindeki tüm tatil beldelerine yılda bir kez gidiş talep edilmekteydi. Tatil, “ekonomiyi canlandırma aracı” değil, çalışanların ülkenin geri kalanını tanımak başta gelmek üzere çok sayıda fırsatla karşılaştığı bir hakkıydı.
9- Sovyetler Birliği’nde konut, rant elde edilen bir meta değil, bir haktı. Bekleyiş ile karşı karşıya kalınmasına rağmen, SSCB’de herkes ev sahibi oldu. Bugün emperyalist ülkelerde çok sayıda evsiz insan bulunmakta.
10- SSCB’de iş ile ev arası ulaşım ücretsizdi. Bunun yanında diğer ulaşım türleri ise ucuzdu. Bugün emperyalist ülkelerde ulaşım, kent planlamasının tamamen para kazanmaya dayalı olmasından dolayı pahalı. Ayrıca gittikçe kalabalıklaşan “megakentler”de ulaşım yavaş ve kalitesiz.
11- Anne olan tüm SSCB vatandaşları, tam ücret ya da “refah yardımı” alabildiği bir ücret alarak, 3 yıllık doğum iznine ayrılma hakkına sahip. Bunun yanında işe dönüş ile birlikte kreş yardımının olduğunu da tekrar edebiliriz. Emperyalist ülkelerde ise anneler daha sütten kesilmeden işe dönmek zorunda kalmakta.
12- SSCB’de çocukların gelişimi adına gerçekleşen başka bir ilk ise ücretsiz süt sağlanmasıydı. Süt mutfakları adlı ağlar sayesinde, bebeklerin ilk üç yılında ücretsiz süt içmesi sağlanıyordu. Emperyalist ülkelerse ise süt bol, tabii ki parayla. Evsiz ve fakir insanlar, çocuklarına bu ülkelerde süt ve besin sağlamakta zorlanıyor.